Τα Τέμπη «εξαφανίστηκαν» από την πρώτη θέση της ειδησεογραφίας μολονότι παραμένει σταθερό και αμετάκλητο το αίτημα της κοινωνίας για απονομή δικαιοσύνης στη μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία της χώρας… Από τα τέλη Ιανουαρίου, όταν ήρθαν στη δημοσιότητα τα ανατριχιαστικά ηχητικά ντοκουμέντα, «δεν έχω οξυγόνο», τα οποία προκάλεσαν σοκ στην κοινή γνώμη, κινητοποίησαν εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών να βγουν στον δρόμο και οδήγησαν στις πρωτόγνωρες και μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου, η τραγωδία των Τεμπών καθημερινά καταλάμβανε την πρώτη θέση στην ειδησεογραφία.
Τα Τέμπη υποχώρησαν ξαφνικά από την ατζέντα των Μέσων Ενημέρωσης μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή για τη διερεύνηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών των πρώην υπουργών Μεταφορών Κώστα Καραμανλή και Χρήστου Σπίρτζη στο σιδηροδρομικό δυστύχημα. Η συσχέτιση του δυστυχήματος με την κακή κατάσταση του σιδηροδρόμου και την απουσία ενός ολοκληρωμένου συστήματος τηλεδιοίκησης που θα παρείχε δικλίδες ασφαλείας στην κίνηση των τρένων θεωρείται δεδομένη για την κοινή γνώμη. Σε αυτή τη λογική, οι διαχρονικές ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Μεταφορών επίσης θεωρούνται δεδομένες.
Η περιβόητη σύμβαση «717» για την τηλεδιοίκηση, που υπεγράφη το 2014, έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί το 2016 και μέχρι το δυστύχημα, το 2023, παρέμενε ανολοκλήρωτη. Ολα αυτά τα ζητήματα που σχετίζονται με την ασφάλεια του σιδηροδρόμου περιλαμβάνονται στη δικογραφία για τους Καραμανλή και Σπίρτζη, η οποία αξιολογείται ποινικά από τους εκπροσώπους των κομμάτων εδώ και αρκετές ημέρες.
Αναμφισβήτητα βρισκόμαστε στο πιο κομβικό σημείο της διερεύνησης των αιτιών της τραγωδίας, αλλά τα Τέμπη δεν είναι πρώτο θέμα. Γιατί; Ισως η απάντηση βρίσκεται πίσω από τους πολιτικούς τακτικισμούς τους οποίους ακολουθούν από την πρώτη στιγμή η κυβέρνηση και ένα τμήμα της αντιπολίτευσης, που είχαν την πολιτική ευθύνη για τον σιδηρόδρομο από το 2016 και μετά. Προφανώς σημασία για εκείνους δεν έχει η απονομή δικαιοσύνης, αλλά ποιος θα χρεωθεί πολιτικά το «έγκλημα».
Κώστας Αλατζάς
efsyn.gr