Η Όλγα Γεωργοπούλου άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 39 ετών, σκορπώντας τη θλίψη στους οικείους της και στις τάξεις της επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Η εκλιπούσα…
έδωσε άνιση μάχη την επάρατη νόσο, ωστόσο όλοι έβλεπαν ότι το αντιμετώπσε με θάρρος και αξιοθαύμαστη γενναιότητα.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της ομοσπονδίας επιτραπέζιας αντισφαίρισης: “Η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης ανακοινώνει με βαθιά οδύνη τον θάνατο της Όλγας Γεωργοπούλου.
Μαζί με όλο τον κόσμο του αθλήματος στέκεται ενεή μπροστά στον άδικο, τον πολύ σκληρό χαμό και με σφίξιμο στην καρδιά αποχαιρετά την πανελληνίως διακεκριμένη αθλήτρια και προπονήτρια, την εκπρόσωπο των αθλητών στο διοικητικό συμβούλιο της Ε.Φ.Ο.Επ.Α., που έφυγε νωρίς από τη ζωή, μόλις στα 39 της χρόνια.
Όλοι γνώριζαν την άνιση μάχη που έδινε με την επάρατη νόσο. Όλοι όμως, έβλεπαν παράλληλα την αξιοθαύμαστη γενναιότητα, το θάρρος, την ψυχική δύναμη, με τα οποία αντιμετώπιζε το πρόβλημα τα τελευταία χρόνια. Άλλο τίποτα δεν χρειαζόταν για να καταλάβεις την αγωνιστικότητα και την πίστη της Όλγας όταν την έβλεπες να συνεχίζει το προπονητικό της έργο στον ΑΣ Πέρα Αθηνών, να προσπαθεί να βοηθήσει στην εξέλιξή τους τα παιδιά του συλλόγου, ακόμα και να μετέχει στο πρόσφατο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας και να κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στο διπλό γυναικών! Επιπλέον, να είναι ενεργή στον ρόλο της εκπροσώπου των αθλητών στην ομοσπονδία, που με χαρά πήρε πριν από λίγους μήνες κι όλα αυτά ανάμεσα σε δεκάδες χημειοθεραπείες και περιόδους με έντονους πόνους…
Είχε επιδεινωθεί η υγεία της τον τελευταίο καιρό. Το ένιωθαν όσοι τη συναντούσαν στους αγωνιστικούς χώρους, το ομολογούσε και η ίδια, που από καιρό μιλούσε ανοιχτά, με σθένος και χωρίς κανέναν δισταγμό για την περιπέτειά της. Ποτέ όμως, δεν το έβαλε κάτω. Πάλευε καθημερινά με τη νοοτροπία του νικητή, που της εμφύσησε ο αθλητισμός και οι μεγάλες επιτυχίες της, από μικρή ηλικία, στην επιτραπέζια αντισφαίριση. Μόλις την περασμένη βδομάδα καθοδήγησε τη γυναικεία ομάδα του Πέρα στα πλέι οφ της Α1 κατηγορίας και πανηγύρισε μαζί της την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου.
Η πρωταθλήτρια από τη Σαλαμίνα υπήρξε μαχήτρια μέχρι την τελευταία στιγμή. Με τέτοιο πείσμα, με τέτοια τόλμη, που νόμιζες ότι πάλι θα βάδιζε καλά στη θεραπεία της και θα παράτεινε το αναπόφευκτο. Πάντα δίπλα στους δικούς της ανθρώπους της και το λατρεμένο της άθλημα, ν’ αντλεί δύναμη και κουράγιο.
Δυστυχώς όμως, αυτή η αρρώστια δεν μπορούσε να νικηθεί… Ο συγκεκριμένος αντίπαλος ήταν ίσως ο μόνος, με τον οποίο δεν μπορούσε να τα βάλει η χαρισματική Όλγα… Ο αδυσώπητος, ο ξεδιάντροπος ο Χάρος, που δεν κάνει διακρίσεις, τής έκοψε τόσο πρόωρα το νήμα της ζωής. Η σπουδαία αθλήτρια του Πέρα Αθηνών, η δεξιόχειρας με το εξαιρετικό ταλέντο, «πέταξε» για τη γειτονιά των αγγέλων βυθίζοντας στη θλίψη τα αγαπημένα της πρόσωπα, όπως και ολόκληρο τον χώρο της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, που επίσης αποτελούσε «οικογένεια» για εκείνη…