Δομικός, ριζικός, εκθεμελιωτικός, σαρωτικός… Οποιος και όσος κι αν είναι ο -εδώ και εβδομάδες προαναγγελλόμενος από επίσημες διαρροές ή… από ζωηρή δημοσιογραφική φαντασία- κυβερνητικός ανασχηματισμός, είναι αδύνατο να παραγάγει σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα για τη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη…
Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης των (προς το παρόν) 62 υπουργών και υφυπουργών μπορεί να γίνει από σήμερα μέχρι και τις επόμενες ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων από τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Το προνόμιο του πρωθυπουργού να αποφασίζει τον ανασχηματισμό και το πλεονέκτημα να αιφνιδιάζει υπουργούς, βουλευτές, μέσα ενημέρωσης και πολιτικούς αντιπάλους έχουν καεί προ πολλού.
Η εισβολή της κοινωνίας στο πολιτικό προσκήνιο με τη συμμετοχή, σε πρωτοφανείς στη μεταπολιτευτική ιστορία αριθμούς και μεγέθη, στα συλλαλητήρια έχει περιορίσει δραματικά τα περιθώρια των ενοίκων του μεγάρου Μαξίμου να ελιχθούν με επικοινωνιακού χαρακτήρα αλλαγές σε πρόσωπα και προτεραιότητες.
Ακόμη και τους 62 υπουργούς και υφυπουργούς του αν άλλαζε σήμερα ή τις επόμενες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα αντέστρεφε την πορεία φθοράς και αμφισβήτησης της μέχρι πρότινος δεδομένης κυριαρχίας του. Το «κίνημα των Τεμπών», ως συνεκδοχή της μεγάλης κοινωνικής δυσφορίας για την τυφλή και ατελέσφορη Δικαιοσύνη, την υποβάθμιση του κράτους δικαίου, την αδυναμία του απλού πολίτη μπροστά σε μια αυταρχική, απρόσιτη, κρυμμένη πίσω από ψηφιακά ψιμύθια κρατική διοίκηση, έχει επιβάλει μια νέα πολιτική ατζέντα.
Και μπορεί αυτή η ατζέντα να ξεκινά από τη λογοδοσία και την απόδοση πολιτικών και ποινικών ευθυνών στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς του εγκλήματος των Τεμπών, αλλά προχωρά πολύ πέρα από το να καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ένας – δυο υπουργοί και μερικοί λειτουργοί της κρατικής ή της ιδιωτικής σιδηροδρομικής υποδομής.
Σ’ αυτή τη νέα, προς το παρόν θολά προσδιορισμένη απαίτηση της μεγάλης πλειονότητας της κοινωνίας για ριζική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του κράτους και στις προτεραιότητες για το μέλλον της χώρας, το μόνο που έχει να αντιτάξει ο πρωθυπουργός είναι μια ανακύκλωση προσώπων στο κυβερνητικό σχήμα, μια πλειοδοσία στις ακροδεξιές, πατριδοκαπηλικές πιέσεις και μερικές ελεγχόμενες δόσεις χρήματος προς τους υποτελείς.
Το μείζον για τη συγκυρία ερώτημα είναι: Η αριστερότερα της Ν.Δ. αντιπολίτευση τι έχει να αντιτάξει στα καμένα χαρτιά της κυβέρνησης;
efsyn.gr