Οι ακριτοµυθίες για τους αρχαίους Ελληνες (δηλαδή η ασύνετη και απερίσκεπτη χρήση λόγου) αντιµετωπίζονταν ως θέµα ήθους, φρόνησης και υπευθυνότητας απέναντι στην κοινωνία. ∆εν αφορούσαν τη συµπεριφορά του ανθρώπου, αλλά την υπόστασή του. Ο Αριστοτέλης στα «Ηθικά Νικοµάχεια» κατατάσσει την ακριτοµυθία στα ελαττώµατα που δείχνουν έλλειψη φρόνησης και χαρακτήρα. Αν κάποιος δεν µπορεί να συγκρατήσει […]